پر پرواز پرنده

پر پرواز پرنده
صدای تار و کمونچه
تیر و تیغ تو آسمون پر
خون قمری کف کوچه

بین ما حرفی نمونده
جز سکوت یا داد و فریاد
میشکنیم طاق بلور و
میبریم همه رو از یاد

قمری باغِ ماه نو
بی پر و بی دو تا باله
شب روز غرق سکوته
یا همش داره میناله

جفت اون رو بال سنگ هاست
وحشت غروب و داره ولی همرنگ تماشاست


سهیل آوه

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.