به گلستان دل آتش چو خانه می‌سازد

به گلستان دل آتش چو خانه می‌سازد
ز شرر درون دل‌ها بهانه می‌سازد

نه گلی به باغ مانَد، نه صفای سرو و شمشاد
همه را به دست عشقت روانه می‌سازد

دل ما چو شمع سوزان، به رهت دهد سراپا
که شرار عشق تو را ترانه می‌سازد

ز نگاه تو گلستان چو شعله‌زار گردد
که فراق، خاک ما را نشانه می‌سازد

ز غبار خاک کویت به جهان دهم نشانی
که جمال پاک تو را فسانه می‌سازد

بگشا دمی به جانم دریای نور و رحمت
که دعای هر شبم را برآورده می‌سازد

امین افواجی