ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
من و تنهایی و سیگار
درونِ دخمه ای تاریک
سه تایی در کمینِ یک نفر دیوانه می باشیم
که ما را نیکبختی آورد ، چون شعله ای روشن
من و سیگار
من و یک صندلی در فصل پاییزی خشن
آنجا که آدم ها سراغِ ما نمی آیند ...
میان هر دو انگشتم
که دودی می رود بالا
سخندان است و خواهد بود
و در این آسمانِ آبیِ و روشن
سرودِ عشق می خواند
محمدرضا جعفری