تو هرجای جهان باشی برایت سخت میمیرم

تو هرجای جهان باشی برایت سخت میمیرم
اگر چه از دلم رفتی ولی من بی تو دل گیرم

دلم را کوه غم آراید از این عشق نافرجام
به یادت مثل کوهی در غل و،،، در دست زنجیرم

تو عاشق تر زمن هستی و من عاشق ترم از تو
ببین شعری نباشد وصف این حالم که بد سیرم

چه ایامی که با یادت به گوش شعر غزل خواندم
غزل خواندم غزل خواندم کند این بیت بد پیرم

تو دریای دلم بودی من آنم ماهی دریا
شبی طوفان زده مارا به ساحل برده تقدیرم

حسودانت نظر تنگ و تو را آنی نظر کردند
گرفته دیده ات از من که چون بغضی گلو گیرم


الهی هر که می چیند گلی از روی یک شاخه
نگیرد رنگ خوشبختی من آن آهوی نخجیرم

سراپایم اگر چه در دلم یک کوه غم باشد
که یاد تو و آن احساسِ نابت کرده تسخیرم

تو هرجای جهان باشی برایت سخت میمیرم
تو را یک شب ازاین دنیای نکبت بار میگیرم

سمیه مهرجوئی