مینوشم هرصبح بایادت چای خودرا

‌مینوشم هرصبح بایادت چای خودرا
قهوه که خوردی یادفنجانم میوفتی

خواستم باورکنی تنهاییم را
روزی که تنهامیشوی یادم میوفتی

من اشک میریزم درنبودت
باران که باریدیادچشمانم میوفتی

من عاشقانه مینویسم ازنگاهت
شعری که خواندی باغزل یادم میوفتی

این بی‌قراری های ماپایان ندارد
شمعی که دیدی یادپروانه میوفتی

زهرا سلمانی هرمزی