با غروبِ سرخ، قلبِ ناخوشم محشور گشت
وقتِ دلتنگی، به یادِ یاسمن ،مخمور گشت

کاش، آتش بود دل ، سوزَش نمایان بود دل
لیک، فانوسش میانِ گرد ِ غم، مستور گشت
محراب علیدوست