حیات قفسم با تو کمی کوچکتر شده است

حیات قفسم با تو کمی کوچکتر شده است
تن پوش جانم قفسی دوباره می خواهد
آستینش بلند باشد ، حسرت مستی خورشید دارم
یقه اش باز و پروانه ای باشد ، ناز نگاه آسمان را می خواهم
دیوارهای این قفس بوی بردگی روزمرگی می دهد
دوده روی دیوار فریاد دیو چراغ جادو می دهد
خسته ام به رنگ و لاب این قفس پولادین
حیات وحشم پیش تو رو به نابودیست
تنگ تر از جوانه گیاه خودرو به شیار آن سنگ سیاه
کم سوتر از حصار چوبی اسب های وحشی
دفتر مشق هایم حس بی محتوای می دهند سر
نثرهای دفتر شعرم حس و حال بی وفایی
نگاهی دوباره می اندازم هوای این قفس هست خفه
صدای رسا ، نقشی پویا نیست بر این قفس
هیچ نیست هر چه هست گورستان رویا و خیال هست
حسین اصغرزاده سنگ سپید