من از دیار عروسک هایم

من از دیار عروسک هایم
از دیار رویاهایی که
لباس های رنگی
به تن افکار دلخون می پوشند

از سرزمینی
که تن پوش عریانی اشان
به نهضت دین
نه می گوید

و از حلقوم خسته اشان
عاشقانه هایی
مترنّم می شود
که نغمه های آسمانی
در برابرش به زانو نشسته اند

من از دیاری
به مهمانی نگاهت آمده ام
که چشم هایشان
ساقیست.


بداهه ی تقدیم فروغ
من از دیار عروسک هایم شعر فروغ
اعظم محمودی بهار