آری همچون پر کاهی بر رود وجود

آری همچون پر کاهی بر رود وجود
می گذریم
وه که نگاه ما
بر هستی خود
چقدر خوار و بی مقدار است

زندگی چیست؟
دست در دست یار
عشق ورزیدن
در کوجه پس کوچه های عمر
خنده بر لب
به نوای گل نرگس
لحظه ای
یار و نگاری جستن.

زندگی همچو طبل تو خالیست
همه اش هستی زود گذر
غصه هم می گذرد
بد و خوبش قاطیست

دکتر محمد گروکان

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.