نقش خاموش وَ بی نام وُ نشانیم هنوز

نقش خاموش وَ بی نام وُ نشانیم هنوز
تیر ِ زخمی شده ی روی کمانیم هنوز

جز تو یاری نگرفتیم وُ نخواهیم گرفت  
بر همان عهد که بودیم، بر آنیم هنوز

وقت آشوب دل از لحظه دیدارش باز
مثل یک بچه‌ی نورسته جوانیم هنوز

در سر چشمه ی عشقش به گمان ناقص
نقش هر واژه ی کم ، بین ِ دهانیم هنوز

تا برآید رُخ خورشید ز بالای افق
چون یکی شاخه ی همرنگ خزانیم هنوز

عاشقی راه پر از خوف وُ خطر دارد وُ ما
مثل یک بچه پس ِ پرده نهانیم هنوز

عشق معشوق شبیه غزل پیچیده است
حکم آهنگ خوش ِ روی زبانیم هنوز

فریما محمودی