ای عقدهٔ فروخوردهٔ باران

ای عقدهٔ فروخوردهٔ باران
در من بمیر
تا خشک شود در شوره زار دلم
این انتظارِ سبز رویش
بمیر که دیریست
ابرها گریخته اند از این سپهر
و دیگر هیچ نیست.... حتی دانه ای
تا برکشد از دلِ سیاهِ خاک
غنچه ای سرخ
برای بهانهٔ بهار

علیزمان خانمحمدی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.