بنگر به حااااااااااااال ادم دانا چه ها رود

بنگر به حااااااااااااال ادم دانا چه ها رود
در گوشه ای نشسته و از دل نوااااااا رود

سوزد چنان به جان و نفسهای آه خویش
تا این جهاااااان چگونه سر آید , کجا رود

گر داغ سینه سوز به دل های مردم است
از دست کیست تا به کجاااااا دل عزا رود

دیوانه را که نیست به سر عقل و معرفت
آخر به آن اریکه ی قدرت چراااااااااااا رود

دنیاااااااای عشق و شور بباید که مردمان
راحت شوند و انک, ز دنیااااااااااا بلا رود

ای می فروش حااااجت این دل دوا بکن
ور نی به آن گلوی ددان این دوااااااا رود

مطرب بزن نواااااای دل انگیز رقص عشق
شاید به آسمان خدا این نداااااااااااا رود

ما زنده مرده ایم به دنیای ناااااااااااکسان
امید به گوش خدایم صدااااااااااااااا رود

درمان کند به لطف خودش کاااار و بار ما
باشد که دل ز دست رذالت رهااااااااا رود

(فاتح) تو را رسد ز خدا مژده های خوش
گر معرفت گزینی و دل در وفاااااااااااا رود.

ولی اله فتحی