هیچ پرنده‌ای,

هیچ پرنده‌ای,
پرواز را به خاطر نمی‌سپارد.
پرواز, رهاییِ پرنده نیست؛
پرِ پروازِ پرنده,
سنگِ غلتانِ سیزیف...
ملول از تکرارِ آسمان,
مجبور به آزادیِ مجعول,
بسته به زنجیرِ زمین...
پر زدن در قفس,
پریدن از قفس,
پروازِ بی‌قفس...
شاید... امّا,
نه بال‌ها, بی‌حسرت...
نه آسمان, بی‌پایان...
نه آزادی, بی‌زنجیر...


فرزین روزافزای

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.