تا دیده ام به سیمایت گشوده می شود

تا دیده ام به سیمایت گشوده می شود
صد شعر حزین در دلم سروده می شود
ز روی تو گر بر گیرم دو دیده ی گریان
خیالت به دیده ی دل نموده می شود
گر خواهم خیال خوشت ز دل بزدایم
زِ هَر صوت خوشی وصفت شنوده می شود
همره همواره ی خوابهای آشفته ام
چون هشیار شوم از دلم زدوده می شود
شعرم گرچه از هجر تو آوازیست حزین
زین حزن شیرین شوقم افزوده می شود

تورج امیری