ما شادیِ دوشینه به گلزار کشیدیم

ما شادیِ دوشینه به گلزار کشیدیم
باغی ز چمن با نوک پرگار کشیدیم

از دامنه ی زرد غم آلود گذشتیم
در حوزه ی ماتم زده دیوار کشیدیم

هر دشمن شادی که به پیکار در آمد
در صحنه به نابودیِ صد بار کشیدیم

گیسوی بلند و لب پُر شور گرفتیم
بر تارک گل شانه ی بسیار کشیدیم

بر قامت سروی به بلندای سروری
نقاشیِ رعنا قدی از یار, کشیدیم

در دفتر احساس به کِلکی متبسّم
هر خاطره ی لحظه ی دیدار کشیدیم

با کودکِ کنعانیِ اقبال بلندی
مصری به خریدش سرِ بازار کشیدیم

بر بومِ هزار قطعه, زیبایی را
آراسته در چشم خریدار کشیدیم

رقصیدن بلبل بنگر همرهِ گل چون
ما شادی دوشینه به گلزار کشیدیم

اسماعیل پیغمبری کلات