آسمان همچون مادری پا به ماه شده است

آسمان همچون مادری پا به ماه شده است
از تولد ستاره هایی که
هر شب در آغوش نگاهت جا خوش کرده اند؛
انگار خدا شاعری ست
که زیباترین واژه را
در غزل چشمانت
میان صورتت نگاشته
زیر طاقِ دو بیتی اَبروهای منظم تو,
زیبا..!
وقتی اشک هایت جاری می شود
روی ابریشم گونه هایت
دلم می گیرد از این همه غم عظیم
که چگونه بنویسم تا قلم های درون گلویم
جان به سر نشوند بر روی کاغذهای سپید!

مرتضی سنجری