هوا, هوای غریب غروب پاییز است

هوا, هوای غریب غروب پاییز است
نگاه مردم شهر از شراره لبریز است
رسیده شعله ی آذر به دامن آبان
حضور مهر در این واقعه غم انگیز است
تمام مهر به آتش کشیده شد امسال
نگاه سرخ خزان وحشیانه خون ریز است
دو دست سبز زمینی که مهد رویش بود
اسیر فتنه و آفت شده بلاخیز است
ولی برابر باران و ابرهای سپید
دوام و قدرت باد سموم ناچیز است
ببار بر سرمان آسمان که دور از تو
خزان و هجمه ی زردش خشونت آمیز است

عظیمه ایرانپور