ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
در انتهای شعرم
پرسه می زند مثنوی نگاهت
انگار چشمانت نقاشی خداست
برای فوج پرندگانی که
در آسمان نیلی چشمانت و
طراوت بنفشه زار گیسوانت
عاشق هم می شوند؛
و چه زیباست..،
این غروبِ تماشایی ساحلِ مژگانت
که هزاران غنچه ی وحشی روئیده
میان ابریشم قطره اشک های
چکیده بر گونه های خیس تو!
مرتضی سنجری