ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
در انتهای شعرم
پرسه می زند مثنوی نگاهت
انگار چشمانت نقاشی خداست
برای فوج پرندگانی که
در آسمان نیلی چشمانت و
طراوت بنفشه زار گیسوانت
عاشق هم می شوند؛
و چه زیباست..،
این غروبِ تماشایی ساحلِ مژگانت
که هزاران غنچه ی وحشی روئیده
میان ابریشم قطره اشک های
چکیده بر گونه های خیس تو!
مرتضی سنجری