تنهایی چقدر دلگیر است

تنهایی چقدر دلگیر است
مثل شاخه های زخمی پیچک
در چروک پیشانی دیوار باغچه،
ای کاش..؛
تا اطلاع ثانوی
سر قول و قرار دلت بمانی

و برای ریشه دواندن این غم
کم تر بر تن تشنه اَم بباری
اگر چه می دانم
دیگر چشمانت تا اَبد
اَبری نخواهند شد!

مرتضی سنجری

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.