زیر آسمان کبود

زیر آسمان کبود
سال هاست
آواره چشمان بی قرار تو گشته ام؛
عزیزِ شعرهای من
بگذار کشورم
چهارخانه های پیراهن اَت باشد

همچون شهری که
دروازهِ پایتخت سرزمین اَش
دکمه های تن پوش تو هستند!

مرتضی سنجری

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.