انسان‌ها معمولا در روزهای آسانی کنار تو می‌مانند،

برای هیچکس آن‌قدرها مهم نیست که تو تا چه اندازه غمگینی

و داری لابلای نقاب آرامش و سکوتت چقدر رنج میکشی..

انسان‌ها فقط چهره‌ی خندان و روی گشاده‌ی تو را میخواهند،

برای هیچ‌کس تحمل یک چهره‌ی گرفته و یک حال نگران، منفعتی ندارد..

انسان‌ها معمولا در روزهای آسانی کنار تو می‌مانند،

روزهای سخت، آدم‌های سخت و دوستان سخت و رفیق‌های سخت میخواهد..

ولی تو آدم‌ها را دوست داشته باش، حتی اگر برای هیچ‌کدامشان اهمیتی نداشته باشد

که تو درست همین لحظه که آرام و خون‌سرد مقابلشان ایستاده‌ای،

در اعماق کدامین پرتگاه اندوه داری دست و پا میزنی...