به شکلِ خلوتِ خود بود...

به شکلِ خلوتِ خود بود...
و عاشقانه‌ترین انحنای وقتِ خودش را،
برای آینه تفسیر کرد...
نه... هیچ چیز...
مرا از هجوم خالیِ اطراف،
نمی‌رهاند ...


((سهراب سپهری))

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.