در سرزمینِ مستان ، هشیار، شهریاری

در سرزمینِ مستان ، هشیار، شهریاری
در تاختن به دلها همواره تک سواری

هر قصه ای که خواندم دیدم درون بستان
،،تو در میان گلها چون گل میان خاری،،

سهم لطافت تو باران اشتیاق است
اسرار عشق گفتم از بند بیقراری
رفتی غبار راهت بر خاطرم نشسته
انگار...از هوای ِ جانم خبر نداری

هرچند در غم تو با مرگ همنشینم
با نیم غمزه جانا جانی به جان گذاری

تا کی بمانم اینجا در دشت انتظارت
در حسرت لب تو تا بوسه ای بکاری

حالا که دل مرادش، یک گوشه چشم یارست
از تو به یک اشاره ، از من به جان نثاری

علیرضا حضرتی عینی