پرندهٔ بهشتی،

پرندهٔ بهشتی،
تو را دیدم
در دل سبزی‌ها،
کنارِ جویباری
که لبریزِ صدا بود.

رنگت،
نارنجیِ آفتاب،
آبیِ پرواز،
و سبزیِ آرامش بود.

می‌گویند فاصله درمان است،
امّا زمان از من گریخته،
و نخستین دیدارت
هنوز
در گوشهٔ چشمم
آشیانه کرده است.
طیبه ایرانیان