گاهی دلم بی‌دلیل می‌لرزد،

گاهی دلم
بی‌دلیل
می‌لرزد،
مثل برگی
که نمی‌داند
باد از کدام سمت
خواهد وزید.

در سکوت،
نامت را
آهسته
می‌چِشم،
انگار تنها طعمِ
مانده بر لبم
تو باشی...

بمان ...
که شعر هم
با تو زبان می‌گشاید.


بهمن رسولی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.