آمد بِتکرار، ماهِ میهمانیِ‌خُدا.

هُوَالغَفُور...

آمد بِتکرار، ماهِ میهمانیِ‌خُدا.
ماهِ‌قُرآن‌ و ، عِبادَت‌و‌دُعا .

ماه‌عِترَت وعزّت‌و هُمایِ‌شاهان ،
شبهایِ‌قرآن‌به‌سَر ،تاسَحَرگاهان.

نُزولِ قرآن،شبِهایِ‌ اِحیایِ‌قَدر*
اِنا اًنزلناهُ فِی الَیلَتُهُ القَدر.

زین روزو شَبها، تَبارَّک الله *
هَرَنکه روزه گیرَد ، زِاین ماه.

عاشقان‌آی‌عاشقان ، چُو باشید‌مُهَیا..
شَیطان یَد بَسته ،خدا شُدَست‌هُویدا.

زین ماه ، پُر بَرکَت‌تَر کِه‌ دیده ؟
خدا‌بَر این‌ماه،گُنَهایَت بخشیده .

میانهِ ماه هَمچُو ، کَبوتری جَلدِه*
نوای علی شُد ، فُزتُ وَرَبَّ الکَعبِه.

سَراسَرِ ماه شُده‌ست ، پُر زِ زیبایی "
همچو بُلبُلان برگُل، به بوستانی .

بَرکَت بِبارَد زسَحاب‌و‌آسمان
زِ زَمین و زَمان و آدمیان .

بَر آمدنش هِزاران هِزار ، شُکری باد
نَعَماتِ‌ زین ماهش ، فُزُونی باد.

اَنَا عَبدِکَ الضَعیف ، وَالحَقیر
تو باشی سالار و سَروَر ،اِی‌ غَدیر

بَر حُرمَتِ ماهِ رَمضانَت ، مارا بِبَخشان
رَحم بِنَما مِهربان‌ُورَحیم ، وَزماهِ جانان.
محمّد صَهبائی بزاز