تو را در آغوش می گیرم غم

تو را در آغوش می گیرم غم
و دوستت می دارم در تنهایی خویش
ای که مرا از تو هر دم زیباتر
دیدنم را
لمسم را
و بوئیدنم را
و من، تمامِ زیباییم را  به کالبدِ کلمات می‌افشانم چو بذرِ گل‌های زرد و سپیدِ خودرو در دامن دفتر
شاید به آب دیده‌ای بروید
چو لبخندی بر لب
در دل هر رهگذر

مسعود حسنوند