درختان ،مایه ی تسکین خاکند

درختان ،مایه ی تسکین خاکند
که رُسته جمله از خاکندوپاکند

ابا دارد زمین ، گیرد در آغوش
تن ناپاک را چون ، ترسناکند

ز خاک عاشقان ، انگور، روید
همه شهد و شراب ناب تاکند

ز خون پاک ، باغ لاله ، روید
که هر یک مشکبوی و سینه چاکند

هزاران لاله ی بی نام و گمنام
شهیدانی که اغلب، بی پلاکند

همانانی که دست از جان بشستند
و‌َ فَرّ و افتخار و جان خاکند

همانانی که بهر عشق و میهن
چو معیارند و مقیاس و ملاکند

سید محمد رضاموسوی