ای فرنگیس دلربا من تاب می‌خواهد دلم

ای فرنگیس دلربا من تاب می‌خواهد دلم
گیسوان فری فریِ ناب می‌خواهد دلم

من برانگیزان عزیزم هی به سوی آفتاب
نور خورشیدیِّ عالَم‌تاب می‌خواهد دلم

من تنیده گشته‌ام در بین پیچِ نورها
چون خِرد عقلِ اولو الالباب می‌خواهد دلم

اربعین آمد که شورش این وجودم را گرفت
نور آرامش چنان مهتاب می‌خواهد دلم

شانه‌هایم گشت لرزان تا به سر شانه زدی
هی شعاع نور با پرتاب می‌خواهد دلم

هر شعاع گیسویت یک عالَمی را آفرید
عالَمی از نور چون محراب می‌خواهد دلم

سید عرشی شدم از ذره‌ی نورت ابد
تا ابد سویت شوم جذّاب می‌خواهد دلم

(سید جعفر مطلبی)