هر که در ره آمده رازی بر او خواند مَلَک

هر که در ره آمده رازی بر او خواند مَلَک‌
پرده از چشمان کورَش می درد چرخ و فلک ‌
‌
دیده را بینا، ولی قفلی به لب، دلبر زند ‌
آین نه حرفی یاوه باشد داد بر منبر زند

آنچه می بینی کجا ، دنیا کجا و خالقش ‌
در کجا خواهی بیابی مشق و درس و عالِمَش ‌

‌او زبان بی زبان است ، واژه ها قاصر ترین‌
قصه اش را کس نداند ، جز همان فاخرترین‌‌

محمدرضا بیابانی