من مهر دلیرانم، اکنون خود شیرانم

من مهر دلیرانم، اکنون خود شیرانم
چون بغض قناری دلبرم را دوست میدارم

هر لحظه پریشانم، چون ملت ایرانم
آن غنچه نازم را، هر دم دوست میدارم

پر ز خون چو گلزارم، صیاد دل آزارم
آن صید کمندم را، بنده دوست میدارم

از شکست بیزارم ، چون شاه خراسانم
این عشق سمایی چون، خنده دوست میدارم

از دوری تو زارم، چون غنچه پر از خارم
عاشق چو مریضان، تو را من دوست میدارم

حسین زراعت پیشه