تو رفتی پشت پایِ تو درو دیوار می گرید

تو رفتی پشت پایِ تو درو دیوار می گرید
تمام خانه با حالی بد و تبدار می گرید

به جای خالی ات زل میزند چشمان بی تابم
برای بی کسی هایم خدا انگار می گرید

و هر شب می نویسم جای خالی را به نام تو
خدایِ من،غزل درتو هزاران بار می‌گرید

نفس را سرفه های کهنه می آرد به فریادم
برای کامِ سنگین غمم سیگار می گرید

مرا بعداز خودت دست‌که دادی راحت جانم؟
ازین تنهایی جان سوز دلم بسیار می گرید

تمام واژه ها را چیده ام چون شعر آرامی
و از داغ سکوت من دل خودکار می گرید

شبیه مجرمی در انتظار حکم اعدامم
که بر حال دلم حتی طناب دار می گرید


ترانه تقوی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.