گل چو خندید، محال است دگر غنچه شود

گل چو خندید، محال است دگر غنچه شود
سَر، چو آشفته شد از عشق، بِسامان نشود

صائب_تبریزی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.