تا کوه آمدم از هیبت کوه

تا کوه آمدم
از هیبت کوه
هراسی به دل نیست
می خواهم با صدای بلند
فریاد بر آرم
تا پژواک صدایم
به تو رسد
سنگها ی کوه
به شهادت می ایستند
تا اگر ناگفته ای باشد
برملا کنند
حتی اگر شرشر آبشار
با تمام هم همه اش
بخواهد صدایم را بشوید
بازهم برای من
سنگی بر پیکر
کوه است
که صدایم را فریاد زند.....

محمود علایی منش