تو صدام بغض غریبی

تو صدام بغض غریبی
تو دلم حرفای پنهون
می شکنه شیشه عمرم
توی دستای زمستون

ابری و سرد و گرفته س
لحظه های بی تو بودن
بی تو مث یه غریبه
تو کوچه ها سرودن
روزایی که بی تو بودم
پر از اندوهه و درده
می دونی آخه هوا هم
بی تو خیلی خیلی سرده

یخ زده دستای رویا
مه گرفته روزگارم
سهم من از تو همینه
یه نفس تو انتظارم

غزل از تو جون می گیره
حتی وقتی که نباشی
عمریه دلم رو بردی
تا عزیز من نو باشی

میدیا جادری