گر نیایی بزم ما ،من دل به دریا میزنم

گر نیایی بزم ما ،من دل به دریا میزنم
از فراقت میگذرم سر به صحرا میزنم

گر ندی بوسه زگونه  برلبانت  میزنم
موج  دریا میشوم بر سنگ خارا میزنم

با غزل میخوانمت دوری مکن از بزم ما
گرتو بمانی دربرم  سر به  دریا میزنم

باده از خمری بده تا نوشی برجانم زنم
غصه ها دارم فراوان با تو نجوا میزنم

درآسمان وشهر عشقم پرده ای زیبا میزنم
حجاب دارت میشوم ،عشق را رنگین میزنم

منتظر ماندم ببینم روی عشق تاسپیده
گفته ها دارم برایت سر به شیدا  میزنم

با طلسم از کائنات اندیشه ها دارم بدان
در طلسم افتاده ام نقش تو را فریادمیزنم

خاک پایت میشوم خرده مگیرای نازنین
ترک ماکردی ورفتی ،بمان حرف از ثریا میزنم

جعفری با شهریار شهر عشق  سودا بکن
مأمنی داری بدان حرف از تماشا  میزنم

علی جعفری