شکوفه های دشت را ، به یک ترانه می دهم

شکوفه های دشت را ، به یک ترانه می دهم
نگاهِ سبزِ خویش را ، به یک جوانه می دهم
عطرِ بنفشه های خوش ، ترانه های زندگی ست
درونِ باغِ چشمِ گل ، دل به یگانه می دهم
مستیِ دوره گردها ، نشانه ی لیاقت است
به لطفِ چهره هایشان ، دل به زمانه می دهم
دفترِ خاطرات من ، پُر از ستایش و دعاست
چون به صفایِ موج ها ، دل به کرانه می دهم
برایِ قصه های خود ، به دامِ هر کبوتری
تمامِ عشقِ خویش را ، به یک شبانه می دهم
جعفری از نگاه یار ، نوشته رویِ برگِ گُل
که من فقط در این جهان ، دل به ترانه می دهم
محمدرضا جعفری