اندوه سرایش یک شعر نیست

اندوه سرایش یک شعر نیست
اندوه منم
اندوه تویی

اندوه   رنج   است.
رنجِ  کودکی  گرسنه
و اندوه من ،  افکارِ گرسنگان جاهل است.

اندوه  غم   است
غم نامه ی مرد عاشقی که آرزوهایش به تاراج فقر می‌رود.
اندوه من، تاراج کیسه های خالی از درم است

اندوه، ترس است.
ترس از تازیانه خشمِ ستم بر تن نازک گلبرگ .
اندوه من، شجاعتِ مدفون به آوار بیداد است .

اندوه شرم است
شرم از بی شرمی هرزه گی .
اندوه من از تقابل مشت ودرفش شرم و بی شرمی ست .


اندوه درد است
        درد خفته در سینه ی  مرد
و اندوه من ،
    مردِ خفته به هنگامه ی درد .
میترا کریمیان