تا کجای جهان بدوم‌ به دنبالت؟

تا کجای جهان بدوم‌ به دنبالت؟
راه دور نبود؛
اما چه غریبانه گذشت این همه سال ...
دلتنگم؛
اما فقط قلمم این را میداند.
صدای تو
نغمه های یک نهنگ غوطه ور درون آب و من
رهگذری روی فرش ساحل
چشمان تو ستاره شبهای من،
و من...
من؟

پاکان فردوسی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.