ایجاد شدم تا که تو را هست بیابم

ایجاد شدم تا که تو را هست بیابم
پیشامد ناخواسته از دست بیابم
آن لحظه موعود که گویند رسیده
انگار خدا از نفسش در تو دمیده
ترکیب همان عادت مصنوعی جسم است
پیچیدگی راز طبیعت چو طلسم است.
یک لحظه قراریست میان من و تکرار
همچون سرطانیست که عادت شده بسیار.
خاکستر تقدیر در این آینه رنگی است.
این قلب برای دگران نسخه سنگی است.
ایجاد چو یک نقطه از آن کتم عدم بود
تقدیر چو فالی است که از قرعه زدم بود.
نور است همه عالم وایجاد چو راز است.
دل نغمه نور است و زمان پرده ساز است.

هومن ایران زاده