تورا بر من حرام کردن ای یار

تورا بر من حرام کردن ای یار
ببین با ما چه ها کردن ای یار
چه اوردند سر قلب رئوفت
که از گیتی به تنگ امد وجودت؟
مگر مهرت مرا عیبش چه بوده؟
که عالم بر وجودم عیب نموده؟
بیا یا رب بگو با من سخن گو
مرا تنها نه با عالم سخن گو
خداوندا, خدای من برون آ
به یک دردم تو درمان ده خدایا
مگر اخلاص عشق شرط نبوده؟
چرا عشق من و او حق نبوده؟
چو ناظر باشم منظور من است او
همان زیبا غزل مال من است او
خداوندا به عشقش پا فشارم
جز عشقش راه به جایی من ندارم
چونان ایستاده ام تا که بگویی
به هر هفت اسمان حق را بگویی
چو مولانا منم شمس من است او
چو ناظر باشم منظور من است او

حدیث اسماعیلی