بس که زیبایی نگارا چون زلیخا می شوی

بس که زیبایی نگارا چون زلیخا می شوی
یوسف حسنی ندانم از چه تنها می شوی

قصه ها بشنید ام از وصل و هجران کسان
لیک جانا بهترینِ قصه ی ما می شوی

گفته ای هر گز رها منما دامان مرا
ورنه مثل دیگران مجذوب دنیا می شوی

گفته ام بر اشک تا جاری شود از بهر تو
قطره گر باشی در اینجا مثل دریا می شوی

واژه پردازی کنم در ذهن از ماه رخت
با رخ گندم نمایش وه چه زیبا می شوی

در مسیر شعر , من هرگز نبردم نام تو
چون غزل هستی و خود در شعر معنا می شوی

آنقدر از وصف تو گفتم کسی باور نکرد
نیامدی رویت ببینند آه حاشا می شوی

دفتری دلداده ی کوی تو و روی تو شد
هر که مجنون می شود اینجا تو لیلا می شوی

حسین دفتری