حالی که دارم حال خوب و روبراهی نیست

حالی که دارم حال خوب و روبراهی نیست

در دفتر عمرم به جز رنگِ سیاهی نیست

من در هیاهوی جهان گم میشوم بی تو

وقتی به قدر سوزنی اینجا نگاهی نیست

با یاد تو سر میکنم هر روز و میدانم

این حسّ زیبایی که دارم اشتباهی نیست

از پنجره سر میکشم ؛ عطر تو می آید

یک سایه می بینم ولی شال و کلاهی نیست

بردار امشب با خودت کیفِ غزل ها را

باید که برگردی گلم این دلبخواهی نیست

دستان خود را هدیه کن در دست من بگذار

با بوسه های گرم تو تا عشق راهی نیست

سمیه ملکی