جهان پرشده از انسانهای

جهان پرشده از انسانهای
مغموم
که با تکه پاره های
عشق
در یک دیگر تکثیر میشوند
با لبانی براماسیده از هراس
زیر درختانی عقیم و عریان
دلتنگ هیاهوی گنجشکهایی
بی منقارند
با ریه هایی پرشده
از دلواپسی عشق به یکدیگر
عصمت
هدیه میکنند
تا دستانشان در هم گره خورده
وبرای نجابت جهان
آواز بخوانند


ایرج بهرام نژاد

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.