در سکوت فراگیر اتاق

در سکوت فراگیر اتاق
و روشنی نور چراغ
پنجره ای که بسته شد
از هجوم نسیم وباد خسته شد
داشتم فکر می کردم
شاید!
جهان خوابش برده باشد
همه رویاهای هستی را آب با خودش برده باشد

اما
در هجوم این بی حوصلگی ها
چه کسی به ماه خیره شد
و در حجم سیاه شب
کدام ستاره ای دیده شد
و در دفتر حوصله هایت
کدام شعری شکفته شد..‌.

لاله رمضانپور

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.