ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
شکسته شدنم را دوست دارم
مثل شاخه ی درخت بید کهنسال
یا شبیه خطوط نستعلیق که
از بُخار چشمانت می بارد
بر تن کاغذهای کاهی دفتر شعرم،
ببین..! چگونه دلتنگی چکه می کند
میان بغض متورم گلویم
و جای اثر انگشت توست
روی گونه های تب دار واژه ها که جا مانده
انگار اشک های بی اثر آسمان
برای قلب شکسته ام کافی نیست
در هجوم شب های طولانیِ نبودنت!
مرتضی سنجری