تو را بین کدامین کاغذ شعرم بخشکانم

تو را بین کدامین کاغذ شعرم بخشکانم
تو را نبش کدامین تکه ی قلبم بگنجانم

تو را میبینمت هر سو،تو را هردم به هر دردم
تویی در کنج چشمانم -تویی درعمق فنجانم

سوار سردمهر خیره بر اعصار یخبندان
نترس از من ، که من خود زاده ی داغ زمستانم

تنم یخ بسته از سرمای آدم های دیواری
و دیوار است و دیوار است و دیوار است تاوانم

تویی ماه تماشایی - منم محو تماشایت
تویی آن خاطر مبهم ،و من لبخند نالانم

تویی تاج همایونی-که در سر ار گذارم من
اگر غم لشکر انگیزد دوباره همچو شاهانم

منم مغلوب عشق تو -تویی فاتح به جان من
تویی آفتاب مهرانگیز و من بیزار ز بارانم

شنیدم باز ابری به موی تو نظر کرده
برایت چتر آوردم که باران را بپوسانم

می گویند عاشق را به عشقش سوختن باید
ببین آورده ام هیزم - بیا بنشین بسوزانم

خشکیده این دستم بدون نرمی دستت
بیا ای لعل گلگونم بیا و باز ببوسانم

بیا ای راه بسیار بیا همسفر باد
بیا که راه دراز است- بیا و هی نرنجانم

سینا عباسی