در امتداد دانه های اشک تو

در امتداد دانه های اشک تو
کلمات خیس غربت و
واژه ها انگار تشنه خوابیده اند
مرا تماشا کن که
شعر بغض آلودم پرسه می زند
حوالی چشمان سیاهت،
خاتون شب های تاریک من
بگذار وارث روشنی نگاهت باشم
از قدیم گفته اند:
شب بلند است و قلندر بیدار!

مرتضی سنجری

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.