دلتنگ که میشوم

دلتنگ که میشوم
باران میشوند چشم هایم
رها میشوند در خیابان های شهر
تمام کوچه هارا به دنبالت میگردند
خانه به خانه ...
آدم به آدم...

تو ، بی خبر از من کوچ کرده ای
گم شده ای چشمان آیینه ها
من ، بی نگاهی از تو ...
درخت وار مانده ام
به پای لبخند های نزده ات
شعر های نخوانده ات
راستی ناراحت بودی چرا؟

نگین مرادی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.